Και "μη" τση λένε τση καρδιάς μα τ' "όχι" δεν κατέχει
και παραβγαίνει του μυαλού κι εμπροστά του τρέχει.

Σκοντάφτει και ματώνεται μα πρώτη τερματίζει
αφήνει νου ανίσχυρο και τον κατακρημνίζει.

Κι ετσά πως είναι λεύτερη θαρρ'η μαριολεμένη
χαρίζεται κι όλο γυρνά ισχνή και λαβωμένη.

Γυρεύγει έλεος του μυαλού μα ερήμην τη δικάζει
ισόβια να το υπακούει στο μέλλον τη διατάζει.