Που ο έρωτας σαν τον αφρό απ'οργισμένο κύμα,
ερούφαγε τα αισθήματα που αιώνια διψούσε
μόνο για λίγο φούσκωνε, μετά γινόνταν θύμα
και θύτης ήντο ο επόμενος που τον ακολουθούσε.


Ειν'τάχατες ο έρωτας απλά μια τρικυμία;
Κι αν ξεκινάει ωκεανός, στο τέλος μένει λίμνη,
κι ανάλογα τί προτιμάς φουρτούνα ή νηνεμία
ή περιμένεις στην ακτή ή αφήνεσαι στη δίνη.